Eflatun, diğer adı ile Platon olarak bilinen bir filozoftur. Eflatun ayrıca Atina akademisinin de kurucusu olarak karşımıza çıkar. 

 Eflatun Kimdir?

 Eflatun, tüm ömrünü öğrenmeye ve öğretmeye adamış olan bir Antik Yunan filozofudur. Edebi kişiliği kendi dönemi de aşmış ve günümüze kadar gelmeyi başarmıştır. Milattan önce yaşamış bir filozof olan Eflatun fikirleri değerli bir filozoftur. Eflatun asıl ismi Aristokles olsa da kendisine takılmış olan lakap ile hayatına devam etmiştir.

 

 Eflatun hem Sokrates’in öğrencisi hem de Aristotales’in hocası olarak bilinir. Batı felsefesinin ilk filozofu olarak da bilinen Eflatun aynı zamanda Atina akademisinin de kurucusudur. Hayatı boyunca hem İslam hem de Hıristiyan felsefesine büyük katkıları olmuştur ve eserlerinde de diyaloglar kullanmıştır. 

 Kısaca Eserleri ve Hayatı Hakkında Bilgiler

 M.Ö 427’de doğmuş ve M.Ö 347 senesinde kadar yaşamış olan Eflatun Antik Yunan filozofudur. Düşünceleri üzerine hala tartışılan Eflatun batı felsefesinin başlangıcı olarak kabul edilir. Eflatun, algıladığımız dış dünyanın gerçek olan ideaların kopyası olduğunu düşünür. İnsan ruhunun ölümden sonra bedenden farklı olarak kalıcı olan idealar dünyasına ulaşabileceğini düşünmüştür.

 Eflatun’un görüşleri ortaçağ döneminde İslam filozofları tarafından her zaman korunmuştur. Bu durum İslam düşünce dünyasında Yeni Eflatunculuk akımının da ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Rönesans’tan sonra da Batı Avrupa’da Anti Yunancadan çevriler yapılmış ve Eflatun değer görmeye devam etmiştir.

 Eflatun’un eserleri Sokrates’in savunması, Kriton, Gorgias, Hippias, Lysis, Şölen, Meno, Phaidon, Devlet, Kratylos, Sofist, Yasalar, Philebus, Devlet adamı ve Critias olarak bilinmektedir. 

 Eflatun Sözleri

Gözlemle, dinle, sus, az yargıla ve çok soru sor!

Konuşmak, insanın aklını en iyi kullanma sanatıdır.

Kimseyi, başkalarının sana anlattığı hikayeye göre yargılama.

Düşünmek, ruhun kendisi ile konuşmasıdır.

Öğretmenlik, her şeyden önce Tanrısal bir sanattır.

 

Küçük şeylere gereğinden daha fazla önem veren kişiler, elinden büyük iş gelmeyen kişilerdir.